Mar 29, 2018

Tinguj që mbrojnë jetën

Pranverë shqiptare zërash dhe shpresash në Scandinavia House Manhattan.

Janë dhjetra mesazhe që transmeton kultura e stërlashtë në një prej shfaqjeve të saj të rralla në mbrojtje të jetës së artistit që i ka falur aq shumë artit dhe kulturës shqiptare, Bekim Lumit i cili po i nënshtrohet një mjekimi shëndetsor të kushtueshëm në çdo aspekt. Por artistët: Riad Ymeri, Ergin Oda, Donika Ukshini Gjokaj, Kushtrim Hoxha, Lori Miho, Bekim Çela, Faton Macula, Lekë Salihu,Taulant Mehmeti,Arens Leka,Angelo Miho,Lorivert Çobo, Shpend Xani, ose Bekim Lumi NYC' friends triumfuan përmbi plagët e sëmundjes përmes magjisë që fal arti ku ndërthureshin zhanret artistike, tingujt e kultivuar, ato të lashtë dhe historikë, rebelë klasikë dhe modernist dhe ku spektatori, ky suportues i ndjeshëm kauzash të vërteta, u duk se shijoi një performancë të veçantë artistike e njerëzore. 

Të mbrosh me medikamente jetën tashmë është një e përditëshme që duam apo nuk duam bëhet pjesë e segmentit jetë, por ta mbrosh me tinguj atë ,është madhështorja sublime që vetëm magjia prej arti mundet ta falë. Ideja e Leonora Mehmetaj për të  ngjitur në skenë Miqtë e Bekim Lumit udhëtoi me shpejtësi nga shpirtrat e artistëve tek suportuesit  e eventit: Dr. Shpresa Xhakli e Fadil Berisha, mbështetja e Motrave Qiriazi, objektivi fin dhe smart i mjeshtrit Ilir Rizaj e deri tek mbulimi i shpejtë nga kamerat e Albanian Culture TV e Vera Belliu.

Një skenë e zotëruar nga artistët është gjithmonë plot me mesazhe që i drejtohen përtej skenës, ato depërtojnë thellë nëpër traditën tonë dukë i dhënë frymën dhe shpirtin e kohës që jetojmë. Tek artistët nuk mungon kurrë optimizmi për jetën sepsë arti është ngjyra, tingulli valsi i saj kompozuar mjeshtërisht nga gjenialët që muzeun e  kanë në çdo skenë që i jep jetë vargut të tingujve të tyre të pavdekshëm: Simon Gjoni, Preng Jakova, Limoz Dizdari, Avni Mula.

Solidariteti i artistëve të cilët zhanret artistike i ndërthurën artistikisht me personalitete hibride që i këndon jetës jo kajmak thënë nga plaku i motshëm e rithënë përmes këngës udhës me trenin e jetës që ndalon edhe aty ku nuk duam ,triumfoi përmes mesazheve për jetën,pranverat e saj në 26 marsin e ftohtë në Manhattanin shumëngjyrësh.

Fotografia Ilir Rizaj

Mar 25, 2018

Dimer im

Është trishtim
ikja pa kthim e një mendimi
imagjino pranverën
sikur ajo të vijë vetëm një herë
edhe pse pritja mashtron me të pavërteta
që belbëzojnë si fjala që zë nuk nxjerr.
Sa trishtim
të vërtetat ikje
që me andrra kthimesh vitet i ushqejnë
e rritesh, thinjesh në agdrite
buzmbramja me andrra të ndjell.
Është trishtim kur pranvera të ndërsen dimrin,
kur librat të thonë se e vërteta s'vdes,
kur pritja lind veç pritje
mrekullish që udhën dot nuk e gjejnë.
Sa trishtim për ata që ikën...
të rritesh me të pavërtetën e një ikje
ku kthimi
ishte një pranverë pritje
dimer imi
ç'mërzitje...
mb21 mars

Featured Post

Vlera e emocioneve, refleksioneve dhe kujtimeve njerëzore në kushtet e ftohtësisë së inteligjencës artificiale.

Asgjë nuk e zevendëson dot fuqinë e ndjenjave dhe përjetimit në kohët kur teknologjia informatike avancon kaq shpejt dhe ftohtësisht. Edhe p...